FINO en VLD

Platen voor controle op belastingplicht en dierenwelzijn.

FINO-registratie

Vanaf begin jaren '60 tot 1 januari 2007 moest er ook wegenbelasting betaald worden voor aanhangwagens en opleggers. (8) Dat was grotendeels in de tijd dat er nog geen zelfstandige kentekenplicht bestond voor deze categoriëen. Caravans, kampeeraanhangwagens en woonwagens werden vanaf 1 april 1995 vrijgesteld. (10) Daarmee gold de belastingplicht alleen nog voor aanhangsels die bedoeld waren om goederen mee te vervoeren.

De FINO-plaat werd ingevoerd op 1 februari 1972 met als doel controle op de belastingplicht te vereenvoudigen. Aanhangsels waarvoor een registratienummer/-bewijs was afgegeven door de RDW (ergo, een toegestane maximum massa van meer dan 750 kg) moesten vanaf dat moment een speciale plaat voeren van 21x21cm met een fiscaal nummer; ook wel FINO-nummer genoemd. Dit nummer bestond uit het registratienummer van het aanhangsel (bovenste en middelste rij) plus een massacode (onderste rij). De FINO-plaat bestond uit witte tekens op een rode ruit. (1)(2)

FINO-plaat
FINO

Om de FINO-regeling te begrijpen is het van belang om de volgende begrippen te onderscheiden:

Voor aanhangsels met een toegestane maximummassa van meer dan 750 kilogram (= ledig gewicht + laadvermogen) moest belasting betaald worden over het ledig gewicht. De massacode op de FINO-plaat is dan ook het ledig gewicht van het aanhangsel.

De massacode (soms ook gewichtscode genoemd) geeft het tot het naaste honderdtal kilogrammen afgeronde ledig gewicht aan, waarbij 50 kilogram naar beneden wordt afgerond. Het eerste cijfer geeft de duizendtallen aan en het tweede de honderdtallen. Indien het ledig gewicht tienduizend kilogram of meer bedraagt, begint de code met een letter die de duizendtallen aangeeft.

De codering is als volgt: A=10, B=11, C=12, D=13, E=14, F=15, G=16, H=17, J=18, K=19, L=20, M=21, N=22, P=23, R=24, S=25, T=26, U=27, V=28, W=29, X=30 en Z=31. De speciale code "XX" betekent een ledig gewicht van meer dan 31.950 kg. (2) Kentekenkennis heeft een automatische decoder tool beschikbaar.

In het bovenstaande voorbeeld is OX-76-76 het RDW-registratienummer (O = oplegger). De massacode is 67, wat betekent dat de oplegger een afgerond ledig gewicht heeft van 67x100= 6700 kilogram. Een code voorafgaand door een letter, bijvoorbeeld C8 (12 en 8), wijst op 128x100= 12.800 kg.

Naast de FINO-registratieplaat moest het aanhangsel ook het kenteken van het trekkende voertuig voeren. Na invoering van het kentekenbewijs voor aanhangers en opleggers met een toegestane maximum massa van meer dan 750 kg kreeg deze categorie zijn eigen kentekenplaat. Het nieuwe kenteken was hetzelfde als het registratienummer op het oude registratiebewijs (welke in 1963 ingevoerd was).

Buitenlandse opleggers in Nederland

Er zijn foto's bekend van FINO-platen waarop een BO-nummer staat (voorbeeld). Dat impliceert dat er ook wegenbelasting geheven werd op buitenlandse opleggers, indien binnen Nederland getrokken door een in Nederland geregistreerd motorvoertuig.

Einde van het FINO-tijperk

Sinds 1 januari 2007 is de wegenbelasting op aanhangsels gekoppeld aan personen- en bedrijfswagens komen te vervallen. (9) Vrachtwagens voorzien van een trekinrichting betalen deze belasting nog wel, echter niet meer op basis van het afzonderlijke gewicht van de aanhangwagen en/of oplegger. Daarmee heeft de FINO-plaat zijn waarde definitief verloren.

Bekijk ook FIDEC, een decoder voor FINO-platen.

Productie van FINO-platen

Omdat de oplage vrij klein was vergeleken met standaard kentekenplaten loonde het voor veel producenten niet om ze met hetzelfde productieproces te maken. De aanschaf van een nieuwe set persmatrijzen was simpelweg te duur. FINO-platen werden daarom vaak met de hand geperst waarbij gebruik gemaakt werd van letter- en cijfermallen uit harde kunststof.

De karakters voor het registratienummer werden met de hand uitgelijnd op een harde houten plaat met behulp van onder andere een liniaal. Daarna werd er een blanco FINO-plaat bovenop gelegd. Over de plaat werd een rubber mat geplaatst en het geheel werd in een pers geschoven. Onder hoge druk werden de karakters vervolgens in de plaat geperst. Als laatste stap werd de geperste plaat door een verfwals gehaald waardoor het registratienummer zijn witte kleur kreeg.

VLD-goedkeuring

Op vrachtwagens en trailers ingericht voor het vervoer van levende dieren (VLD) kon tussen 1985 en 2007 ook een ronde plaat aangetroffen worden met rode karakters; de zogenoemde dierenvervoerplaat. Dit was verplicht op basis van de Regeling Dierenvervoer. (6) Goedkeuringsdocumenten en de bijbehorende platen werden uitgegeven door de RVV (Rijksdienst voor de keuring van Vee en Vlees, de voorloper van de NVWA). De eigenaar moest vervolgens de VLD-plaat op zijn goedgekeurde voertuig/aanhangsel bevestigen. Veevervoer zonder zichtbare dierenvervoerplaat was strafbaar.

RVV

Betekenis:

Aan de geldigheid van deze platen kwam een einde door de invoering van de Europese Transportverordening (verordening (EG) nr. 1/2005) op 5 januari 2007. Daarmee werden wetten en regelingen voor veevervoer binnen de EU geharmoniseerd. Met de inwerkingtreding van de Transportverordening kwam toenmalige Nederlandse wet- en regelgeving inzake dierenvervoer te vervallen. Dit hield in dat alle destijds geldige erkenningen en goedkeuringsbewijzen met ingang van die datum hun geldigheid verloren. Zo ook dierenvervoerplaten. (7)

Sinds 1 oktober 2007 heeft de RDW de inrichtingskeuringen van voertuigen die bestemd zijn voor dierenvervoer overgenomen van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA, voorloper van de NVWA). (3)(5) Gegevens van gekeurde voertuigen zijn online opvraagbaar op kenteken. (4)

Bronnen, referenties en voetnoten

To top